সোৱণশিৰিপৰীয়া ডেকা আমি
সোৱণশিৰিয়েই আমাৰ আশা-ভৰসাৰ থল
আমি সপোন দেখোঁ সোৱণশিৰিৰ
নাঙলৰ মুঠিত ধৰি গাই যাওঁ
জীৱনৰ জয়গান
সোৱণশিৰিৰ দুয়ো পাৰ
আমাৰ সপোনৰ সেউজীয়া উৎস
বান আহে বান যায়
দি যায় মিঠা-তিতা বহুত অভিজ্ঞতা
তথাপি ভাল লাগে সোৱণশিৰিক
বৈ আছে অবিৰাম কুলু-কুলুকৈ
বহু ইতিহাস গৰকি
সোৱণশিৰিৰ বুকুতে মেলি দিওঁ বণিজৰ নাও
তাতেই বিচাৰি পাওঁ শাওণৰ ৰোৱনীজনী
আই-পিতাইৰ আদৰৰ বোৱাৰীজনী ৷
সোৱণশিৰিয়েইতো দিছে আমাক সকলোবোৰ
ল’ৰালি, শৈশৱ, কৈশোৰ, যৌৱন
সোৱণশিৰিৰ বুকুতেই পাৰ কৰিছোঁ
যৌৱনৰ বহু নিদ্ৰাহীন ৰাতি
জংকী-পানেইৰ প্ৰেমৰ ইতিহাস
সাক্ষী সোৱণশিৰি
সমাজত ঠাই নাপালেও
সিহেঁত ঠাই পালে সোৱণশিৰিৰ বুকুত
সোৱণশিৰিপৰীয়া ডেকা আমি
সোৱণশিৰিৰ বুকুতে সপোন ৰচি
নাঙলৰ মুঠিত ধৰি গাই যাওঁ
জীৱন-যৌৱনৰ জয়গান ৷
মনজিৎ শইকীয়া
* * * * * *
0 Please Share a Your Opinion.: