Wednesday, September 6, 2017

আঘোণৰ সপোন

আঘোণৰ সপোন - কবিতা

    আঘোণৰ সোণালী সপোন এটা     
   
বুকুত বান্ধি কঢ়িয়াই লৈ ফুৰোঁতেই                 
   
পিতাইৰ দুখ এবোজা !
    ঢিমিক্‌ ঢামাক্‌কৈ‍ জ্বলা চাকিৰ পোহৰত, 
    আইৰ চকুপানীবোৰ শুকাই গ’ল !
 নৈখনে নুবুজে ,
    কিমান দুখ সহিলে
 
    আকাশখনেও যে ওফোন্দ পাতে !
    তপত হুমুনিয়াহবোৰ নিস্তব্ধতা ভাঙি সৰি পৰে 
    যেন আকাশৰ পৰা দুখবোৰ,
    পপীয়া-তৰা হৈ খহি পৰে !
    
         *     *    *   *  
                                    পল্লৱী বৰুৱা


SHARE THIS

Author:

Etiam at libero iaculis, mollis justo non, blandit augue. Vestibulum sit amet sodales est, a lacinia ex. Suspendisse vel enim sagittis, volutpat sem eget, condimentum sem.

0 Please Share a Your Opinion.: